Thursday, April 17, 2008

Πάσχα μπροστά στην τηλεόραση!

Πλησιάζει το Πάσχα και ακόμα δεν έχω πετύχει πουθενά τον μικρό, Χρήστο ( ή μήπως Χριστό; ) Σαντικάι...Ανησυχώ, γιατί ο μικρούλης wonderkid τα τελευταία χρόνια έχει γίνει απαραίτητο συνοδευτικό, ( κάτι σαν τη μαγειρίτσα ) της μεγάλης γιορτής της Χριστιανοσύνης...Κατάφερε να εκτοπίσει τον Πέτρο Γαϊτάνο ( ένα όνομα - μια ιστορία ) από τους τηλεοπτικούς άμβωνες και να του κλέψει τη δόξα του τηλεψάλτη των παθών του Θεανθρώπου... Για όλους εμάς τους τριάντα και κάτι και ειδικά αυτούς που δεν έχουν κάποιο χωριό να πάνε τη Μεγάλη Εβδομάδα, αλλά παραμένουν στα αστικά κεντρα, αυτό είναι ένα μεγάλο χτύπημα. Γιατί παλιότερα είχαμε και εμείς κάποιες σταθερές. Και εξηγούμαι.

Όταν είμασταν πιτσιρικάδες, την Μεγάλη Εβδομάδα, χωριζόμασταν σε δύο κατηγορίες. Στην πρώτη κατηγορία ήταν αυτοί που είχαν σόγια στο χωριό. Τους έστελναν οι γονείς τους από το ΣΚ πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα και αλώνιζαν κανονικά μέχρι να ανοίξουν πάλι τα σχολεία. Στην άλλη κατηγορία (υπερήφανο μέλος της ο γραφών) ήταν όσοι δεν είχαν σόγια στο χωριό και έπρεπε να περιμένουν την Κυριακή του Πάσχα για να βρεθούν κοντά στη φύση. Καθώς λίγοι ήταν αυτοί που δεν είχαν την καβάτζα του χωριού, όσοι έμεναν στη πόλη, είχαν πολύ ελεύθερο χρόνο, αλλά σχεδόν κανέναν για να τον μοιραστούν. Φρίκη. Μόνη παρηγοριά λοιπόν, η τηλεόραση... Όταν εμείς βλέπαμε τον Σπάρτακο, οι άλλοι στο χωριό, έβλεπαν το τρίτο όνειρο, γιατί άμα γυρνάς όλη μέρα στις ραχούλες και τους λόγγους μαζί με την ωραία ξαδέρφη, ε, όσο να πεις, κουράζεσαι...

Τότε μάθαμε τον Charlton Heston ( Τσάρλτον Ίστον ή Χέστον, σκωπτικά). Ταινίες όπως ο Ben Hur ( 12 oskar ) και El Cid μας καθήλωναν. Βέβαια, παίζονται και σήμερα, τέτοιες μέρες, αλλά υπάρχουν μερικές σημαντικές διαφορές. Τότε πχ, δεν ήξερε κανείς ότι ο Ίστον ( ή Χέστον, πάντα σκωπτικά ) ήταν λίγο πιο αριστερός από τον Χίτλερ και λίγο πιο δεξιός από τον Γκέμπελς. Άντε να το ήξεραν κάποιοι ψαγμένοι αριστεροί. ( Μιλάμε για τη δεκαετία του ογδόντα)...Όπως και το ότι ο απόλυτος καουμπόι, ο John Wayne, ήταν ένα ρατσιστόμουτρο του κερατά. Αυτοί οι τύποι, τότε είχαν πολύ μεγαλύτερη αίγλη σε έμας τους ανυποψίαστους... Επίσης, αυτές οι ταινιές, μπροστά στα του καιρού μας blockbusters, όπως ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, φαίνονται σαν b-movies. Τι να πει σε ένα πιτσιρικά που έχει δει τις μάχες του Braveheart πχ, οι μάχες του El Cid; Θα νομίζει ότι είναι παρωδία. Πάντως παίζονται ακόμα...Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι, και καλά...

Άλλη πολύ κλασική ταινία του Πάσχα, ο Σπάρτακος (σκηνοθεσία Stanley Kubrick, παρακαλώ). Με το βαθούλωμα στο πηγούνι του Kirk Douglas ( Kυριάκου Νταγλαρίδη, στο πιο ελληνικό...) να
κλέβει κάθε σκηνή, μιλάμε για έπος!

''I am Spartacus!!!'' Τρελή ατάκα που
έμεινε για πάντα χαραγμένη στις ευαίσθητες, τότε, παιδικές μας ψυχές....













Όταν μιλάμε για ταινίες της Π.Ε.Τ (Πασχαλινής Ελληνικής Τηλεόρασης) είναι αδύνατον να μην αναφερθώ στις ταινίες
που πρωταγωνιστεί ο Victor Mature. Τι είπατε; Ποιός είναι αυτός;;; Έχετε δίκιο, κανείς δεν θυμάται το όνομά του αλλά όλοι θυμούνται τη φάτσα του. Πιο μεγάλος κλαψομούνης δεν έχει περάσει από αυτόν στα παγκόσμια κινηματογραφικά χρονικά!!!!! Για του λόγου το αληθές---------------------->


Σχεδόν πάντα συνοδευόμενος από αιθέριες υπάρξεις (γιατί μόνος του δεν παλεύονταν!!) έκανε σωρεία ταινιών που παίχτηκαν κατά κόρον στην ελληνική τιβι. Άγιος Δημήτριος, ο Χιτών, ο Αιγύπτιος και φυσικά, το Σαμψών και Δαλιδά (από όπου και η φώτο...) Μάλιστα στο εν λόγω έργω υπάρχει μια καταπληκτική σκηνή. Προς το τέλος της ταινίας, σέρνουν αλυσοδεμένο τον Βίκτωρα-Σαμψών στο ναό για να τον ξηγηθούν αλμυρό φυστίκι. Η Δαλιδά έχει το γενικό πρόσταγμα επί της διαδικασίας.

Την ρωτάει λοιπόν ο κομπάρσος: -Δαλιδά, που θα τον δέσουμε;
Δαλιδά (με ύφος που δεν σηκώνει πολλά πολλά): Να τον δέσετε εκεί, ανάμεσα στις δύο κολώνες που στηρίζουν το ναό!!!!

Όλοι ξέρουμε τι έγινε μετά...

Δεν θα μιλήσω για τις τηλεοπτικές σειρές τύπου Quo Vadis, Η ζωή του Χριστού, κτλ, γιατί δεν θέλω να καώ στην κόλαση. 'Αλλωστε ακούω τον Λιακόπουλο να φωνάζει κάτι για Εβραϊκά παραμύθια και δεν θέλω να μπλέξω...Όταν καμιά φορά τις πετύχω πάνω στο πασχαλινό zapping κάθομαι για λίγο και τις βλέπω...Τώρα δεν αντέχονται πάνω από δέκα λεπτά και αυτό με πολύ καλή θέληση και το Πασχαλινό mood στα κόκκινα, αλλά τότε, κι εγώ δεν ξέρω πόσα χρόνια πριν, δεν έχανα επεισόδιο. Και όποιος υποστηρίζει ότι δεν τις έχει δει ποτέ, να του πω ότι ο Άγιος Πέτρος (από ότι έχω ακούσει) δεν γουστάρει καθόλου τους ψεύτες...


Για αυτό σας λέω. Θέλω πιο πολύ Βίκτωρα Ώριμο (Victor Mature, ντε!).
Και Πέτρο Γαϊτάνο θέλω!!! ( Ποιός Σαντικάι τώρα...) Θέλω Σπάρτακο και Μπεν Χουρ. Τότε που οι άντρες ήταν άντρες και οι γυναίκες ήταν γυναίκες. Και εμείς παιδιά....

Sunday, April 6, 2008

Δεν υπάρχει ντόπα για την αλήθεια;



11 στους 14 αθλητές της Εθνικής άρσης βαρών βρέθηκαν ντοπαρισμένοι. Υπάρχει κανείς (πέραν των διαχρονικά ''ανυποψιάστων'' πολιτικών,δημοσιογράφων, εθνικά υπερήφανων πολιτών και λοιπών στρουθοκαμήλων) που να ένιωσε έκπληξη; Μάλλον κανείς. Αν κάτι συνιστά έκπληξη είναι ο αριθμός αυτών που πιάστηκαν. Μιλάμε για το μεγαλύτερο σκάνδαλο (μέχρι το επόμενο;) στην ιστορία του Ελληνικού αθλητισμού.

Ποιός είναι ο υπεύθυνος για αυτό το μεγαλοπρεπές φιάσκο; Πρώτος από όλους, το Ελληνικό κράτος και οι μηχανισμοί του. Μηχανισμοί, που στο βωμό της παραγωγής ηρώων, διευκολύνουν και πριμοδοτούν κάθε λογής θεμιτά και ( κυρίως ) αθέμιτα μέσα για να παρουσιάζουν μια ''ισχυρή'' Ελλάδα. Γίνε πρωταθλητής και θα σε εξασφαλίσω εφ' όρου ζωής (κάνει και ρίμα...). Πάρτους τα σώβρακα τους βρωμοξένους, δείξε ότι το DNA των Ελλήνων είναι ανίκητο (τάδε έφη, Φανή Χαλκιά), τρέξε γρηγορότερα, σήκωσε τα πιο πολλά, πήδα ως το Θεό και θα σε κάνω αξιωματικό, θα σε κάνω αστυνόμο, θα σου ανοίξω Προποτζίδικο. Δεν υπάρχει χώρα με τον πλυθυσμό που έχουμε που να έχει τόσους πρωταθλητές σε παγκόσμιο επίπεδο. Το δέλεαρ είναι μεγάλο και πρέπει να έχεις πολλές αντιστάσεις (εσωτερικές και εξωτερικές) για να μην πέσεις στη λούμπα...

Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ένα σύστημα. Οι δύο κύριοι πόλοι του είναι η ομοσπονδία του αθλήματος (ΕΟΑΒ) και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί (ΕΣΚΑΝ). Είναι αδύνατον λόγω κυρίως του μεγάλου αριθμού των αθλητών που πιάστηκαν, η ομοσπονδία του αθλήματος να μην γνώριζε. Αν (για χάρη της κουβέντας) δεν ήξερε τίποτε, είναι παντελώς ανίκανη και θα πρέπει να παραιτηθεί, σύσσωμη...χτες! Η εν λόγω ομοσπονδία δεν είναι κάτι ανυπόστατο και νεφελώδες. Αποτελείται από ανθρώπους που υπάγονται σε μία ιεραρχία. Έχει διοίκηση, γραμματείς, φαρισαίους, προπονητές και βοηθούς, χώρια τους αθλητές. Κεντρικό πρόσωπο σε αυτό το σύστημα είναι ο κύριος Χρήστος Ιακώβου, το όνομα του οποίου έχει εμπλακεί και σε παλιότερες υποθέσεις ντόπινγκ (1997, περίπτωση Χρ. Κωνσταντινίδη). Βέβαια, παραιτήθηκε άμεσα μετά τα αποκαλυπτήρια, αλλά αυτό δεν τον απαλλάσει από όποιες ευθύνες μπορεί να έχει. Φυσικά δεν είναι μόνος του σε αυτήν την ιστορία. Έχει και προϊσταμένους (κύριος Γιάννης Σγούρος, πρόεδρος της ΕΟΑΒ) και υφισταμένους (βοηθοί και αθλητές). Ποιός θα πληρώσει το μάρμαρο; Ή δεν θα πληρώσει κανείς τίποτα, όπως συνήθως συμβαίνει;

Η ΕΣΚΑΝ (κρατική υπηρεσία που διενεργεί τους ελέγχους ντόπινγκ) είναι απολύτως εκτεθειμένη σε αυτήν την ιστορία. Οι αθλητές ήταν μέσα στα πόδια της αλλά τους έπιασε η WADA!!! Μιλάμε για τρελό φιάσκο, για αυτό το λόγο τόνισα και τη λέξη ''κρατική''. Αν το σύστημα παραγωγής πρωταθλητών πρέπει να λειτουργεί με οποιδήποτε κόστος και κρατικώς επιχορηγούμενο, είναι αδύνατον το σύστημα ελέγχου (που με τη σειρά του, ελέγχεται από την πολιτεία) να λειτουργήσει σωστά. Ένα τέτοιο σάπιο σύστημα, χρειάζεται πολλά στεγανά για να παράγει τη βρωμιά του. Και κυρίως, για να μην μυρίζει.

Υπάρχει βέβαια (και ήδη ακούστηκε) και ο εξωγενής παράγοντας. Κάποιοι (γνωστοί-άγνωστοι, κι αυτοί) ανθελληνικοί κύκλοι που θέλουν να κάνουν κακό στην όμορφη και αγγελικά πλασμένη χώρα μας. Ο άγνωστος κύριος Φλαχτενφλούχτεν, ο οποίος κάθε πρωί μαζί με το καφέ του σκέφτεται ''μμμ...σήμερα με περιμένει πολύ δουλεία. Πρέπει να ξευτιλίσω τους Έλληνες!'' Ευχαριστούμε πολύ αλλά και μόνοι μας τα καταφέρνουμε μια χαρά!!!! Άσε που το παραμυθάκι αυτό έχει παλιώσει πάρα πολύ πλέον...Το άλλο ''επιχείρημα'' που έχει ρίζες στο..εξωτερικό, (που κι αυτό ακούστηκε από διαφόρους) είναι ότι ''και έξω τα ίδια γίνονται!!''. Αρνούμαι να μπω σε αυτή τη λογική γιατί πολύ απλά, δεν υπάρχει λογική!! Αν εμπλακούμε σε μια τέτοια κουβέντα, αυτομάτως δίνουμε επιχειρήματα στο παράλογο και το γελοιόν του πράγματος και προσωπικά δεν μπαίνω σε αυτό το λούκι...

Οι αθλητές που βρέθηκαν ντοπαρισμένοι, αν και έχουν και αυτοί ευθύνη, φταίνε λιγότερο από όλους όσους εμπλέκονται. Είναι απίθανο να πήραν τα σκευάσματα μόνοι τους. Επίσης είναι απίθανο κάποιος να τα έβαλε στους χυμούς τους, στη σούπα τους, στα Kellogs τους. Ας είμαστε ελάχιστα σοβαροί.

Κατά τη γνώμη μου, οι αθλητές έχουν μια πολύ μεγάλη ευκαιρία να γίνουν πραγματικοί ήρωες. Να βγουν και να πουν τι ακριβώς έγινε. Είναι τόσο απλό αλλά και συνάμα πάρα πολύ δύσκολο., το κατανοώ. Είναι όμως μια μεγάλη ευκαιρία. Μια υπεύθυνη στάση θα εκτιμηθεί πάρα πολύ από την υγιώς σκεπτόμενη κοινωνία μας. Και η μόνη υπεύθυνη στάση είναι η αποκάλυψη της αλήθειας από τους ίδιους τους αθλητές. Έχουμε βαρεθεί να ακούμε ψέματα και φαιδρές δικαιολογίες. Για ''μαχαίρια που φτάνουν στα κόκαλα'' για ''πλήρη διαφάνεια'' και στο τέλος να μας πλακώνει το πάπλωμα της υποκρισίας και της λήθης. Ας βγουν αυτά τα 11 παιδιά και ας πουν την αλήθεια. Ο κόσμος θα τους στηρίξει. Αν μη τι άλλο ίσως μπορέσουν να σώσουν κάποια από τα επόμενα παιδιά πριν πέσουν σε αυτό το βόθρο. Και αυτό αξίζει περισότερο από ένα μετάλιο...

Βέβαια πιθανότερο είναι να μην γίνει τίποτα. Μπορεί το δεύτερο δείγμα να βγει αρνητικό (!!!!!) κάτι που δεν θα έχει προηγούμενο...Ακόμα κι βγει θετικό, είμαι σίγουρος ότι θα επιληφθούν της κατάστασης οι θεσμοί...Δηλαδή, θα γίνει μια προκαταρκτική εξέταση (που θα πάρει ένα χρόνο για να ολοκληρωθεί), τα στοιχεία θα πάνε στους αρμοδίους φορείς (άλλον ένα χρόνο), θα καθαρογραφούν (έξι μήνες για να είναι καθαρά και ευανάγνωστα) θα βγει η απόφαση ( άλλοι έξι μήνες ; ) θα γίνει έφεση, θα πάμε στον Άρειο Πάγο, θα πάμε και στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια και και και.....Μέχρι τότε, αν κάποιου 25χρονου η καρδιά σκάσει θα πούμε ότι δεν υπάρχει κράτος...Α! Και θα γίνει νέα προκαταρκτική εξέταση έτσι ώστε το μαχαίρι να μπει ξανά, βαθιά στο κόκαλο και να λάμψει η αλήθεια...

Για αυτό το λόγο, πιστεύω ότι τα 11 παιδιά πρέπει να σηκώσουν, πρώτα αυτά, το βάρος των αποκαλύψεων.Με ονόματα και στοιχεία. Δεν μπορεί να μην ξέρουν. Άλλωστε είναι συνηθισμένα να σηκώνουν βάρη. Και ως γνωστόν όταν μοιράζεται το βάρος, ελαφραίνει. Πόσο μάλλον αν μοιραστεί δια του 11...



Υ.Γ. Το θέμα ήρθε στην επιφάνεια από ένα blog. To http://troktiko.blogspot.com/ . Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε...