Άρχισε ο πόλεμος ( ; )
Κάτι τρέχει εδώ...Κάτι άσχημο συμβαίνει. Αφορμή για το παρακάτω αρθράκι είναι όσα είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες, σχετικά με αυτή την ιστορία τουPRESS.GR.
Το εν λόγω blog, το είχα επισκεφτεί ως αναγνώστης παλιότερα και το κοιτούσα κάπου κάπου. Φυσικά, δεν είμαι σε θέση να διασταυρώσω τις ειδήσεις που κατά καιρούς ''ανεβαίνουν'' εκεί και για να πω την αλήθεια, τα comments (γιατί και αυτά έχουν ''ζουμί'') ούτε που τα κοιτούσα, ή απλά έριχνα μια φευγαλέα ματιά. Γενικότερα, δεν ''έκοβα και φλέβες'' για το blog αυτό αλλά o.k. αυτά είναι προσωπικές προτιμήσεις. Με όλη αυτή την φασαρία που προέκυψε (θα προτιμούσα να γράψω ''ιστορία που προέκυψε'' αλλά ότι φτάνει στην Τ.V. παράγει έναν ανυπόφορο θόρυβο που σκεπάζει την ουσία), έκανα μια μικρή, πιο προσεκτική έρευνα στα comments αλλά και στα διάφορα link για άλλα blog ή websites που προέκυπταν από αυτά.
Με πολλά από τα comments δεν συμφωνώ. Ούτε με το περιεχόμενο τους, ούτε και με το ύφος τους. Αλλά, πρέπει να είμαι προσεκτικός. Το ότι δεν συμφωνώ με πολλά από αυτά δεν σημαίνει ότι πρέπει να βγει ένας νόμος να τα απαγορεύει. (Θα ξαναγυρίσoυμε σε αυτό...).
Η βόλτα μου στα διάφορα links που προέκυπταν από κάποια comments που είχαν δημοσιευτεί είχε λίγο απ' όλα. Βρήκα και αληθινά μαργαριτάρια αλλά και κάποια blogs που δυστυχώς αμαυρώνουν την νοοτροπία του blogging, τουλάχιστον όπως την εννοώ εγώ. Βρήκα blogs που είναι απολύτως συκοφαντικά κυρίως για ανθρώπους της εγχώριας showbiz, που μιλούν για την προσωπική τους ζωή, που θα ανέβαζαν τα περιοδικά του τύπου Ciao, Λοιπόν, και άλλα τέτοιου είδους, σε επίπεδο να θεωρούνται θυσαυροί της παγκόσμιας λογοτεχνίας!!! Και το ερώτημα ξαναγυρνά: Πρέπει να υπάρχει νόμος για να απαγορεύει τη δημοσίευσή τους; Το ένα έφερε το άλλο και βρήκα και άλλα πράγματα. Ένα blog που έγραφε για τον Χριστόδουλο (που δεν τον πήγαινα μία) και το θάνατό του που έσταζε μίσος που σπάνια έχω δει σε κείμενο. (Ηρέμησε ρε φίλε, πέθανε ο άνθρωπος). Βρήκα και το forum (ένας ακόμα διαδυκτιακός τόπος διαλόγου) της νεολαίας του Λ.Α.Ο.Σ...ασχολίαστο...
Για να φύγουμε από τα blogs και τα forums και να πάμε στο Youtube. Βάλτε στο search,κάτι πολύ απλό, όπως Μενεγάκη ή Menegaki. Εκτός του ότι θα απολαύσετε αξέχαστες στιγμές της ελληνικής Τ.V. κάντε ένα κόπο και διαβάστε τα comments κάτω από τα βιντεάκια. Τα βιολογικά υγρά επίδοξων εραστών της , ξεχειλίζουν. Αυτό; Τι είναι αυτό; Θεωρούνται προσβλητικά, με την έννοια ότι στον δρόμο, πχ,δεν μπορείς να πεις σε καμία ''θέλω να γλύψω τις βυζάρες σου!!''. Με αυτή την έννοια, ναι είναι. Από τη άλλη, βέβαια, είναι απλά comments που δεν κανουν κακό σε κανένα. Σε αυτή τη περίπτωση τι πρέπει να γίνει; Να τα απαγορεύσουμε;. Είναι πρακτικά αδύνατον.
Με βάση τα όσα μας έχει δείξει η Ελληνική πολιτεία, οι νόμοι που θεσπίζει είναι πιο κοντά στον Μεσαίωνα παρά στο 2008. Τι να πρωτοαναφέρω. Το νόμο Ορφανού, για τη βία στα γήπεδα; Το νόμο για την προστασία(ή ''προστασία'', όπως προτιμάτε) της Ε.Υ.Π. ; Τον υπάρχοντα νόμο για τα ναρκωτικά; Το νομοσχέδιο για τις κάμερες; Όλα κινούνται στη λογική ''πονάει κεφάλι-κόψει κεφάλι'' ή στην καλύτερη περίπτωση βρίσκονται σε μια γκρίζα περιοχή, λίγο έξω από το Ελληνικό Σύνταγμα. Με βάση τα παραπάνω, δικαίως πιστεύω, υπάρχει μια ανησυχία, για να μην πω φόβος στην ευρύτερη κοινότητα των Ελλήνων bloggers αλλά και των σκεπτόμενων πολιτών.
Προσωπικά, δεν μπορώ να δω, πως και με ποιόν τρόπο, θα γίνεται η διαλογή σε ''καλά'' και ''κακά'' bloggs/forums κ.α. Ποιές θα είναι οι ασφαλιστικές δικλείδες εκείνες που θα προστατεύουν ορισμένες ελευθερίες που και λόγω του μέσου (internet) αλλά και λόγω βασικών δικαιωμάτων έκφρασης θα πρέπει να είναι και να παραμείνουν διασφαλισμένες; Ένα απλό παράδειγμα: Στην παραπάνω παράγραφο συκοφαντώ/δυσφημώ το Ελληνικό κράτος ή κάνω μια παρατήρηση με βάση τα όσα πιστεύω; Εγώ νομίζω ότι κάνω το δεύτερο αλλά εάν μετά το νόμο που θα γίνει, κάποιος νομίζει το πρώτο; Θα με σέρνουν στα δικαστήρια;
Για ακόμα μία φορά, τίθεται θέμα προσωπικής διαχείρισης. Που είναι καθαρά, θέμα παιδείας. Κακά τα ψέματα, η αυτολογοκρισία χρειάζεται. Όχι μόνο όταν γράφεις (έστω και ανώνυμα ή με ψευδώνυμο) σε ένα δημόσιο χώρο, όπως είναι τα bloggs, αλλά και γενικότερα. Το internet, είναι το μεγαλύτερο δημιούργημα του ανθρώπου. By default, που λένε στα Ελληνικά, θα βρεις εκεί κάθε καρυδιάς καρύδι.
Η ελευθερία που παρέχει το μέσο, η αληθινή ελευθερία, πιστεύω ότι δεν παρέχεται από την ανωνυμία. Πιστεύω ότι προέρχεται από τη γνώση που έχεις ότι μπορείς να γράψεις ότι θέλεις μεν, αλλά παράλληλα να έχεις τη διαύγεια να μην περάσεις τη γραμμή που χωρίζει το λίβελο από την κριτική, τη συκοφαντία από την πραγματική είδηση, το ρυπαρογράφημα από το χρονολόγιο. Με λίγα λόγια, να έχεις τον έλεγχο αυτής της δύναμης. Αλλίως, είσαι ίδιος με αυτούς που διαβάλεις,συκοφαντείς ή ότι άλλο.
Πρέπει να αυτοδιαχειριστούμε την όλη κατάσταση, πριν μας ''αυτοδιαχειριστούν'' άλλοι. Έτσι κι αλλιώς καιροφυλακτούν, με τα σάλια τους να τρέχουν. Ας κλείσουμε τις κερκόπορτες. Με τσιμέντο...
Το εν λόγω blog, το είχα επισκεφτεί ως αναγνώστης παλιότερα και το κοιτούσα κάπου κάπου. Φυσικά, δεν είμαι σε θέση να διασταυρώσω τις ειδήσεις που κατά καιρούς ''ανεβαίνουν'' εκεί και για να πω την αλήθεια, τα comments (γιατί και αυτά έχουν ''ζουμί'') ούτε που τα κοιτούσα, ή απλά έριχνα μια φευγαλέα ματιά. Γενικότερα, δεν ''έκοβα και φλέβες'' για το blog αυτό αλλά o.k. αυτά είναι προσωπικές προτιμήσεις. Με όλη αυτή την φασαρία που προέκυψε (θα προτιμούσα να γράψω ''ιστορία που προέκυψε'' αλλά ότι φτάνει στην Τ.V. παράγει έναν ανυπόφορο θόρυβο που σκεπάζει την ουσία), έκανα μια μικρή, πιο προσεκτική έρευνα στα comments αλλά και στα διάφορα link για άλλα blog ή websites που προέκυπταν από αυτά.
Με πολλά από τα comments δεν συμφωνώ. Ούτε με το περιεχόμενο τους, ούτε και με το ύφος τους. Αλλά, πρέπει να είμαι προσεκτικός. Το ότι δεν συμφωνώ με πολλά από αυτά δεν σημαίνει ότι πρέπει να βγει ένας νόμος να τα απαγορεύει. (Θα ξαναγυρίσoυμε σε αυτό...).
Η βόλτα μου στα διάφορα links που προέκυπταν από κάποια comments που είχαν δημοσιευτεί είχε λίγο απ' όλα. Βρήκα και αληθινά μαργαριτάρια αλλά και κάποια blogs που δυστυχώς αμαυρώνουν την νοοτροπία του blogging, τουλάχιστον όπως την εννοώ εγώ. Βρήκα blogs που είναι απολύτως συκοφαντικά κυρίως για ανθρώπους της εγχώριας showbiz, που μιλούν για την προσωπική τους ζωή, που θα ανέβαζαν τα περιοδικά του τύπου Ciao, Λοιπόν, και άλλα τέτοιου είδους, σε επίπεδο να θεωρούνται θυσαυροί της παγκόσμιας λογοτεχνίας!!! Και το ερώτημα ξαναγυρνά: Πρέπει να υπάρχει νόμος για να απαγορεύει τη δημοσίευσή τους; Το ένα έφερε το άλλο και βρήκα και άλλα πράγματα. Ένα blog που έγραφε για τον Χριστόδουλο (που δεν τον πήγαινα μία) και το θάνατό του που έσταζε μίσος που σπάνια έχω δει σε κείμενο. (Ηρέμησε ρε φίλε, πέθανε ο άνθρωπος). Βρήκα και το forum (ένας ακόμα διαδυκτιακός τόπος διαλόγου) της νεολαίας του Λ.Α.Ο.Σ...ασχολίαστο...
Για να φύγουμε από τα blogs και τα forums και να πάμε στο Youtube. Βάλτε στο search,κάτι πολύ απλό, όπως Μενεγάκη ή Menegaki. Εκτός του ότι θα απολαύσετε αξέχαστες στιγμές της ελληνικής Τ.V. κάντε ένα κόπο και διαβάστε τα comments κάτω από τα βιντεάκια. Τα βιολογικά υγρά επίδοξων εραστών της , ξεχειλίζουν. Αυτό; Τι είναι αυτό; Θεωρούνται προσβλητικά, με την έννοια ότι στον δρόμο, πχ,δεν μπορείς να πεις σε καμία ''θέλω να γλύψω τις βυζάρες σου!!''. Με αυτή την έννοια, ναι είναι. Από τη άλλη, βέβαια, είναι απλά comments που δεν κανουν κακό σε κανένα. Σε αυτή τη περίπτωση τι πρέπει να γίνει; Να τα απαγορεύσουμε;. Είναι πρακτικά αδύνατον.
Με βάση τα όσα μας έχει δείξει η Ελληνική πολιτεία, οι νόμοι που θεσπίζει είναι πιο κοντά στον Μεσαίωνα παρά στο 2008. Τι να πρωτοαναφέρω. Το νόμο Ορφανού, για τη βία στα γήπεδα; Το νόμο για την προστασία(ή ''προστασία'', όπως προτιμάτε) της Ε.Υ.Π. ; Τον υπάρχοντα νόμο για τα ναρκωτικά; Το νομοσχέδιο για τις κάμερες; Όλα κινούνται στη λογική ''πονάει κεφάλι-κόψει κεφάλι'' ή στην καλύτερη περίπτωση βρίσκονται σε μια γκρίζα περιοχή, λίγο έξω από το Ελληνικό Σύνταγμα. Με βάση τα παραπάνω, δικαίως πιστεύω, υπάρχει μια ανησυχία, για να μην πω φόβος στην ευρύτερη κοινότητα των Ελλήνων bloggers αλλά και των σκεπτόμενων πολιτών.
Προσωπικά, δεν μπορώ να δω, πως και με ποιόν τρόπο, θα γίνεται η διαλογή σε ''καλά'' και ''κακά'' bloggs/forums κ.α. Ποιές θα είναι οι ασφαλιστικές δικλείδες εκείνες που θα προστατεύουν ορισμένες ελευθερίες που και λόγω του μέσου (internet) αλλά και λόγω βασικών δικαιωμάτων έκφρασης θα πρέπει να είναι και να παραμείνουν διασφαλισμένες; Ένα απλό παράδειγμα: Στην παραπάνω παράγραφο συκοφαντώ/δυσφημώ το Ελληνικό κράτος ή κάνω μια παρατήρηση με βάση τα όσα πιστεύω; Εγώ νομίζω ότι κάνω το δεύτερο αλλά εάν μετά το νόμο που θα γίνει, κάποιος νομίζει το πρώτο; Θα με σέρνουν στα δικαστήρια;
Για ακόμα μία φορά, τίθεται θέμα προσωπικής διαχείρισης. Που είναι καθαρά, θέμα παιδείας. Κακά τα ψέματα, η αυτολογοκρισία χρειάζεται. Όχι μόνο όταν γράφεις (έστω και ανώνυμα ή με ψευδώνυμο) σε ένα δημόσιο χώρο, όπως είναι τα bloggs, αλλά και γενικότερα. Το internet, είναι το μεγαλύτερο δημιούργημα του ανθρώπου. By default, που λένε στα Ελληνικά, θα βρεις εκεί κάθε καρυδιάς καρύδι.
Η ελευθερία που παρέχει το μέσο, η αληθινή ελευθερία, πιστεύω ότι δεν παρέχεται από την ανωνυμία. Πιστεύω ότι προέρχεται από τη γνώση που έχεις ότι μπορείς να γράψεις ότι θέλεις μεν, αλλά παράλληλα να έχεις τη διαύγεια να μην περάσεις τη γραμμή που χωρίζει το λίβελο από την κριτική, τη συκοφαντία από την πραγματική είδηση, το ρυπαρογράφημα από το χρονολόγιο. Με λίγα λόγια, να έχεις τον έλεγχο αυτής της δύναμης. Αλλίως, είσαι ίδιος με αυτούς που διαβάλεις,συκοφαντείς ή ότι άλλο.
Πρέπει να αυτοδιαχειριστούμε την όλη κατάσταση, πριν μας ''αυτοδιαχειριστούν'' άλλοι. Έτσι κι αλλιώς καιροφυλακτούν, με τα σάλια τους να τρέχουν. Ας κλείσουμε τις κερκόπορτες. Με τσιμέντο...
No comments:
Post a Comment