Πάσχα μπροστά στην τηλεόραση!

Πλησιάζει το Πάσχα και ακόμα δεν έχω πετύχει πουθενά τον μικρό, Χρήστο ( ή μήπως Χριστό; ) Σαντικάι...Ανησυχώ, γιατί ο μικρούλης wonderkid τα τελευταία χρόνια έχει γίνει απαραίτητο συνοδευτικό, ( κάτι σαν τη μαγειρίτσα ) της μεγάλης γιορτής της Χριστιανοσύνης...Κατάφερε να εκτοπίσει τον Πέτρο Γαϊτάνο ( ένα όνομα - μια ιστορία ) από τους τηλεοπτικούς άμβωνες και να του κλέψει τη δόξα του τηλεψάλτη των παθών του Θεανθρώπου... Για όλους εμάς τους τριάντα και κάτι και ειδικά αυτούς που δεν έχουν κάποιο χωριό να πάνε τη Μεγάλη Εβδομάδα, αλλά παραμένουν στα αστικά κεντρα, αυτό είναι ένα μεγάλο χτύπημα. Γιατί παλιότερα είχαμε και εμείς κάποιες σταθερές. Και εξηγούμαι.

Όταν είμασταν πιτσιρικάδες, την Μεγάλη Εβδομάδα, χωριζόμασταν σε δύο κατηγορίες. Στην πρώτη κατηγορία ήταν αυτοί που είχαν σόγια στο χωριό. Τους έστελναν οι γονείς τους από το ΣΚ πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα και αλώνιζαν κανονικά μέχρι να ανοίξουν πάλι τα σχολεία. Στην άλλη κατηγορία (υπερήφανο μέλος της ο γραφών) ήταν όσοι δεν είχαν σόγια στο χωριό και έπρεπε να περιμένουν την Κυριακή του Πάσχα για να βρεθούν κοντά στη φύση. Καθώς λίγοι ήταν αυτοί που δεν είχαν την καβάτζα του χωριού, όσοι έμεναν στη πόλη, είχαν πολύ ελεύθερο χρόνο, αλλά σχεδόν κανέναν για να τον μοιραστούν. Φρίκη. Μόνη παρηγοριά λοιπόν, η τηλεόραση... Όταν εμείς βλέπαμε τον Σπάρτακο, οι άλλοι στο χωριό, έβλεπαν το τρίτο όνειρο, γιατί άμα γυρνάς όλη μέρα στις ραχούλες και τους λόγγους μαζί με την ωραία ξαδέρφη, ε, όσο να πεις, κουράζεσαι...

Τότε μάθαμε τον Charlton Heston ( Τσάρλτον Ίστον ή Χέστον, σκωπτικά). Ταινίες όπως ο Ben Hur ( 12 oskar ) και El Cid μας καθήλωναν. Βέβαια, παίζονται και σήμερα, τέτοιες μέρες, αλλά υπάρχουν μερικές σημαντικές διαφορές. Τότε πχ, δεν ήξερε κανείς ότι ο Ίστον ( ή Χέστον, πάντα σκωπτικά ) ήταν λίγο πιο αριστερός από τον Χίτλερ και λίγο πιο δεξιός από τον Γκέμπελς. Άντε να το ήξεραν κάποιοι ψαγμένοι αριστεροί. ( Μιλάμε για τη δεκαετία του ογδόντα)...Όπως και το ότι ο απόλυτος καουμπόι, ο John Wayne, ήταν ένα ρατσιστόμουτρο του κερατά. Αυτοί οι τύποι, τότε είχαν πολύ μεγαλύτερη αίγλη σε έμας τους ανυποψίαστους... Επίσης, αυτές οι ταινιές, μπροστά στα του καιρού μας blockbusters, όπως ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, φαίνονται σαν b-movies. Τι να πει σε ένα πιτσιρικά που έχει δει τις μάχες του Braveheart πχ, οι μάχες του El Cid; Θα νομίζει ότι είναι παρωδία. Πάντως παίζονται ακόμα...Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι, και καλά...

Άλλη πολύ κλασική ταινία του Πάσχα, ο Σπάρτακος (σκηνοθεσία Stanley Kubrick, παρακαλώ). Με το βαθούλωμα στο πηγούνι του Kirk Douglas ( Kυριάκου Νταγλαρίδη, στο πιο ελληνικό...) να κλέβει κάθε σκηνή, μιλάμε για έπος!

''I am Spartacus!!!'' Τρελή ατάκα που έμεινε για πάντα χαραγμένη στις ευαίσθητες, τότε, παιδικές μας ψυχές....













Όταν μιλάμε για ταινίες της Π.Ε.Τ (Πασχαλινής Ελληνικής Τηλεόρασης) είναι αδύνατον να μην αναφερθώ στις ταινίες που πρωταγωνιστεί ο Victor Mature. Τι είπατε; Ποιός είναι αυτός;;; Έχετε δίκιο, κανείς δεν θυμάται το όνομά του αλλά όλοι θυμούνται τη φάτσα του. Πιο μεγάλος κλαψομούνης δεν έχει περάσει από αυτόν στα παγκόσμια κινηματογραφικά χρονικά!!!!! Για του λόγου το αληθές---------------------->


Σχεδόν πάντα συνοδευόμενος από αιθέριες υπάρξεις (γιατί μόνος του δεν παλεύονταν!!) έκανε σωρεία ταινιών που παίχτηκαν κατά κόρον στην ελληνική τιβι. Άγιος Δημήτριος, ο Χιτών, ο Αιγύπτιος και φυσικά, το Σαμψών και Δαλιδά (από όπου και η φώτο...) Μάλιστα στο εν λόγω έργω υπάρχει μια καταπληκτική σκηνή. Προς το τέλος της ταινίας, σέρνουν αλυσοδεμένο τον Βίκτωρα-Σαμψών στο ναό για να τον ξηγηθούν αλμυρό φυστίκι. Η Δαλιδά έχει το γενικό πρόσταγμα επί της διαδικασίας.

Την ρωτάει λοιπόν ο κομπάρσος: -Δαλιδά, που θα τον δέσουμε;
Δαλιδά (με ύφος που δεν σηκώνει πολλά πολλά): Να τον δέσετε εκεί, ανάμεσα στις δύο κολώνες που στηρίζουν το ναό!!!!

Όλοι ξέρουμε τι έγινε μετά...

Δεν θα μιλήσω για τις τηλεοπτικές σειρές τύπου Quo Vadis, Η ζωή του Χριστού, κτλ, γιατί δεν θέλω να καώ στην κόλαση. 'Αλλωστε ακούω τον Λιακόπουλο να φωνάζει κάτι για Εβραϊκά παραμύθια και δεν θέλω να μπλέξω...Όταν καμιά φορά τις πετύχω πάνω στο πασχαλινό zapping κάθομαι για λίγο και τις βλέπω...Τώρα δεν αντέχονται πάνω από δέκα λεπτά και αυτό με πολύ καλή θέληση και το Πασχαλινό mood στα κόκκινα, αλλά τότε, κι εγώ δεν ξέρω πόσα χρόνια πριν, δεν έχανα επεισόδιο. Και όποιος υποστηρίζει ότι δεν τις έχει δει ποτέ, να του πω ότι ο Άγιος Πέτρος (από ότι έχω ακούσει) δεν γουστάρει καθόλου τους ψεύτες...


Για αυτό σας λέω. Θέλω πιο πολύ Βίκτωρα Ώριμο (Victor Mature, ντε!).Και Πέτρο Γαϊτάνο θέλω!!! ( Ποιός Σαντικάι τώρα...) Θέλω Σπάρτακο και Μπεν Χουρ. Τότε που οι άντρες ήταν άντρες και οι γυναίκες ήταν γυναίκες. Και εμείς παιδιά....