SECESSIO PLEBIS
To κείμενο που ακολουθεί δεν ειναι δικό μου, το έλαβα μεσω μαιλ και θεώρησα χρησιμο να το περιλάβω εδω, ελπίζω με την άδεια του συγγραφέα. Thanks Stelio for the text.Μια μαύρη τρύπα στη θέση της βουλής κατάπιε πρόσφατα τη θεωρία των μειοψηφικών ισχυρών κυβερνήσεων.
Σταδιακά καταπίνει τον κρατικό μηχανισμό, τα κόμματα, τις φεουδαρχικές οικογένειες που κυβερνάν αυτόν τον τόπο κι όλες τις άχρηστες συμμορίες που σέρνουν μαζί τους.
Εμπνευσμένοι από τη φρικτή αισθητική τους οι κυβερνώντες κατέστρεψαν ότι μπορούσε να καταστραφεί, δάση κοινωνικό ιστό, παραγωγικές δυνάμεις, τους απλούς ανθρώπους αλλά μαζί μ’ αυτά την δυνατότητα τους να πείθουν ότι είναι χρήσιμοι.
Σήμερα υπάρχει ένα απερίγραπτο κανό εξουσίας που δεν καλύπτεται ούτε από τις θεωρίες συνομωσίας, μήτε από την λογική των δημοσκοπήσεων που αναπαράγουν τα απερίγραπτα ΜΜΕ.
Φαίνονται, αυτό που πραγματικά είναι, οι γιοι, οι κόρες, οι ανιψιοί κι οι ανιψιές και οι υπήκοοι τους, ακρίδες κι εμπρηστές, ανίκανοι κι ανεύθυνοι, γυμνοί μπρος στην πραγματικότητα.
Καταληστεύοντας το μέλλον μιας ολόκληρης χώρας, φτωχαίνοντας τις επόμενες δύο γενεές, έχουν μείνει έκθετοι μπροστά σ’ ολόκληρο τον κόσμο, περίγελοι στη διεθνή κοινότητα.
Το ζήτημα είναι πια, όχι πως θα μπορούν να μαζέψουν τους φόρους που τους συντηρούν, τα λεφτά της προστασίας που απαιτούν από εργαζομένους και επιχειρηματίες, αλλά πως θα αποσυρθούν με λιγότερο θόρυβο.
Και φυσικά, τι θα τους αντικαταστήσει. Μια ομάδα από γερμανούς και βρετανούς μάνατζερς? Μια συγκυβέρνηση των τριών μεγάλων κομμάτων, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ? Μήπως τα πέντε – έξι μεγάλα κανάλια που τρίβουν τα χέρια τους?
Κι εμείς τι θα κάνουμε μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση?
Στις αρχαίες κοινότητες των ρωμαίων οι κοινωνικές και οικονομικές αντιθέσεις, πριν φθάσουν στο σημείο της έκρηξης, υπήρχε η δυνατότητα να λυθούν με ΑΠΟΣΧΙΣΗ. Την εγκατάλειψη της παλιάς πόλης και τη δημιουργία μιας καινούργιας.
Ο όρος secessio plebis υπονοεί το δικαίωμα των νέων ανθρώπων κι αυτών που έχουν όραμα να διαχωρίζουν τη θέση τους από την παλαιά κοινότητα δημιουργώντας μια καινούρια με την δική της δύναμη και τους δικούς τους στόχους.
Η απόσχιση είναι μια θεσμική διαδικασία, που δίνει το δικαίωμα στις ζωντανές ενεργειακές δυνάμεις ενός τόπου να αναπνεύσουν και να εκφραστούν προτού φθάσουν σε κοινωνική ρήξη.
Η εναλλακτική λύση είναι η μαύρη τρύπα να μας καταπιεί όλους, με περισσότερες ώρες εργασίας με μεγαλύτερο ξεζούμισμα, με καταστροφή των ιδιωτικών επιχειρήσεων που τα συντηρούν όλα, με βαθιά φτώχια και υποβάθμιση της ζωής μας σε όλους τους τομείς. Θα τους αφήσουμε να μας συμπαρασύρουν ή θα αμυνθούμε? Πρέπει να αμυνθούμε και να ξεκινήσουμε τώρα!
Βασίλης Καραγιάννης
Σταδιακά καταπίνει τον κρατικό μηχανισμό, τα κόμματα, τις φεουδαρχικές οικογένειες που κυβερνάν αυτόν τον τόπο κι όλες τις άχρηστες συμμορίες που σέρνουν μαζί τους.
Εμπνευσμένοι από τη φρικτή αισθητική τους οι κυβερνώντες κατέστρεψαν ότι μπορούσε να καταστραφεί, δάση κοινωνικό ιστό, παραγωγικές δυνάμεις, τους απλούς ανθρώπους αλλά μαζί μ’ αυτά την δυνατότητα τους να πείθουν ότι είναι χρήσιμοι.
Σήμερα υπάρχει ένα απερίγραπτο κανό εξουσίας που δεν καλύπτεται ούτε από τις θεωρίες συνομωσίας, μήτε από την λογική των δημοσκοπήσεων που αναπαράγουν τα απερίγραπτα ΜΜΕ.
Φαίνονται, αυτό που πραγματικά είναι, οι γιοι, οι κόρες, οι ανιψιοί κι οι ανιψιές και οι υπήκοοι τους, ακρίδες κι εμπρηστές, ανίκανοι κι ανεύθυνοι, γυμνοί μπρος στην πραγματικότητα.
Καταληστεύοντας το μέλλον μιας ολόκληρης χώρας, φτωχαίνοντας τις επόμενες δύο γενεές, έχουν μείνει έκθετοι μπροστά σ’ ολόκληρο τον κόσμο, περίγελοι στη διεθνή κοινότητα.
Το ζήτημα είναι πια, όχι πως θα μπορούν να μαζέψουν τους φόρους που τους συντηρούν, τα λεφτά της προστασίας που απαιτούν από εργαζομένους και επιχειρηματίες, αλλά πως θα αποσυρθούν με λιγότερο θόρυβο.
Και φυσικά, τι θα τους αντικαταστήσει. Μια ομάδα από γερμανούς και βρετανούς μάνατζερς? Μια συγκυβέρνηση των τριών μεγάλων κομμάτων, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ? Μήπως τα πέντε – έξι μεγάλα κανάλια που τρίβουν τα χέρια τους?
Κι εμείς τι θα κάνουμε μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση?
Στις αρχαίες κοινότητες των ρωμαίων οι κοινωνικές και οικονομικές αντιθέσεις, πριν φθάσουν στο σημείο της έκρηξης, υπήρχε η δυνατότητα να λυθούν με ΑΠΟΣΧΙΣΗ. Την εγκατάλειψη της παλιάς πόλης και τη δημιουργία μιας καινούργιας.
Ο όρος secessio plebis υπονοεί το δικαίωμα των νέων ανθρώπων κι αυτών που έχουν όραμα να διαχωρίζουν τη θέση τους από την παλαιά κοινότητα δημιουργώντας μια καινούρια με την δική της δύναμη και τους δικούς τους στόχους.
Η απόσχιση είναι μια θεσμική διαδικασία, που δίνει το δικαίωμα στις ζωντανές ενεργειακές δυνάμεις ενός τόπου να αναπνεύσουν και να εκφραστούν προτού φθάσουν σε κοινωνική ρήξη.
Η εναλλακτική λύση είναι η μαύρη τρύπα να μας καταπιεί όλους, με περισσότερες ώρες εργασίας με μεγαλύτερο ξεζούμισμα, με καταστροφή των ιδιωτικών επιχειρήσεων που τα συντηρούν όλα, με βαθιά φτώχια και υποβάθμιση της ζωής μας σε όλους τους τομείς. Θα τους αφήσουμε να μας συμπαρασύρουν ή θα αμυνθούμε? Πρέπει να αμυνθούμε και να ξεκινήσουμε τώρα!
Βασίλης Καραγιάννης
No comments:
Post a Comment