Οι πολιτικές επιλογές του σήμερα (δοκίμιο περί εκούσιου ακρωτηριασμού χειρός, αυτομαστίγωματος και εξιλέωσης)
Δεν έχει ακόμα κοπεί το «κορδελάκι» της επίσημης έναρξης της προεκλογικής περιόδου αλλά είναι γνωστό πλέον τοις πάση ότι εκεί κάπου γύρω στο Σεπτέμβρη θα εισβάλλει δυναμικά στον οπτικό μας χώρο η αφίσα και το αεροπανό. Και εκείνη την ευλογημένη περίοδο ο Έλληνας θα έρθει πάλι αντιμέτωπος με τον Γόρδιο πολιτικό δεσμό του «Και τώρα τι σκατά ψηφίζω πάλι;».
Το ερώτημα αυτό βέβαια δεν αφορά όλο το εκλογικό σώμα. Υπάρχουν οι γιαγιάδες που θα πάνε με το σταυρωμένο ψηφοδέλτιο στην κάλτσα. Υπάρχουν αυτοί οι οποίοι είναι εγγεγραμμένοι στους διάφορους πολιτικούς μηχανισμούς και μαχόμενοι σκληρά μέσω αφισοκόλλησης περιμένουνε διορισμό. Υπάρχουν επίσης και αυτοί που επηρεάζονται από οικογενειακούς παράγοντες («ότι ψηφίζει ο άνδρας μου», εμείς είμαστε κρητικοί και βενιζελικοί») είτε δεν επηρεάζονται-ενδιαφέρονται καθόλου και ρίχνουν το λευκό τους.
Για τους υπόλοιπους, που μεταξύ μας δεν είναι και πολλοί, ήγγικεν η ώρα ανασκουμπώματος μανικιών και λήψης αποφάσεων. Βέβαια, όταν στο πρόσφατο παρελθόν αυτό το κομμάτι του εκλογικού σώματος χρειάστηκε να πάρει την απόφαση για το ποιο κόμμα θα «ευεργετήσει» μέσω της άσκησης του ύψιστου πολιτικού του δικαιώματος, οι «μετεγχειρητικές» εμπειρίες ήταν οδυνηρές. «Που να μου κοπεί το δεξί μου χέρι», «την άλλη φορά θα ψηφίσω κυνηγούς», «δεν αντέχω να τιμωρώ τον εαυτό μου με την ψήφο μου» είναι κάποιες σταχυολογημένες αντιδράσεις συμμετεχόντων στην εκλογική διαδικασία. Η ποικιλία και ποιότητα των υφιστάμενων πολιτικών επιλογών χωρίς αμφιβολία παρέχει τα εχέγγυα για νέα επεισόδια hara-kiri και αυτομαστιγώματος.
Λόγω γενικότερων πολιτικών μου πεποιθήσεων η κριτική μου θα εστιαστεί στις επιλογές ενός κεντρώου- κεντροαριστερού-αριστερού ψηφοφόρου. Οι υπόλοιποι έχουν σαφώς λιγότερες επιλογές ενώ μπορούν εύκολα να ξεφορτωθούν το όποιο συνειδησιακό βάρος και να ακολουθήσουν τις υποδείξεις του αξιοσέβαστου πολιτικού ποιμένα αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου (φανταστείτε να ήταν αρχιεπίσκοπος επί χούντας-κάθε μέρα θα γιορτάζαμε τη νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου). Πάμε λοιπόν.
Κατηγορία Α) Η ψήφος μου θα είναι ψήφος διαμαρτυρίας
Επιλογές ψήφου
Α1) Νέα Δημοκρατία: Το επιχείρημα των άφθαρτων πολιτικών προσώπων, της σωστής διαχείρισης και του κεντρώου χαρακτήρα θα μπορούσε να αποτελέσει βασικό υλικό για την διαφημιστική καμπάνια της μπύρας «Μύθος».
Α2) ΠΑΣΟΚ: Το ότι κατάφερε –εν μέσω τόσων σκανδάλων, κοινωνικών συγκρούσεων και πολιτικής φθοράς της ΝΔ- να έρχεται δεύτερο στα γκάλοπ, αναβιώνει μνήμες της εκπομπής «Απίστευτα και όμως αληθινά». Πλανάται στον αέρα η αίσθηση της «χαμένης ψήφου» ενώ και η επικοινωνιακή στροφή του Γιωργάκη προβληματίζει. Σε περίπτωση νέας ήττας παίζει αρκετά δυνατά το σενάριο διάσπασης (που βέβαια για κάποιον μακροπρόθεσμο ψηφοφόρο-κατά το μακροπρόθεσμος επενδυτής-σημαίνει και περισσότερες επιλογές ψήφου στο μέλλον)
Α3) ΚΚΕ: Εδώ μπαίνουμε στο ψητό. Κατά παράδοση το ΚΚΕ επιβιώνει ως «η φωνή διαμαρτυρίας ενάντια στον διπολισμό και τον οικονομικό ολοκληρωτισμό». Αλλά η φωνή ποιου, του εργατικού προλεταριάτου; Σε μια χώρα που το 90% εργάζεται στον τομέα των υπηρεσιών και του Δημοσίου, το ΚΚΕ συνεχίζει να χρησιμοποιεί επιχειρηματολογία, γλώσσα επικοινωνίας και πρακτικές που θα «ξεσήκωναν» έναν καπνεργάτη την δεκαετία του ’50 (άντε του ’60) αλλά αφήνουν παγερά αδιάφορα τον –πραγματικά καταδυναστευόμενο, πατημένο στο σβέρκο-ιδιωτικό υπάλληλο. Εδώ μιλάμε ότι μέχρι και ο Χριστόδουλος έδειξε κάποια δείγματα προσαρμογής στις νέες ανάγκες και τάσεις («Ελάτε στην εκκλησία όπως είστε») αλλά το ΚΚΕ προτάσσει τα στήθη του και διαφυλάττει τα ιερά και τα όσια του αριστερού κινήματος-απορρίπτοντας τον διάλογο, τις συνεργασίες και άλλα τέτοια καπιταλιστικά κατάλοιπα . Για αυτό και κάθε φορά που βλέπεις φεστιβάλ του ΚΚΕ νομίζεις ότι παρακολουθείς το Jurassic Park. Αν δεν γίνει κάτι δραστικό άμεσα, το όριο ηλικίας των ψηφοφόρων του ΚΚΕ θα το οδηγήσουν σε βιολογική εξαφάνιση.
Α4)Συνασπισμός.: Φωνή Αλέφαντου «Καλώς τα παιδιά, 3-0». Με διαφορά η καλύτερη «χαμένη ψήφος» στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις. Σαφώς πιο ανθρώπινο πρόσωπο, πολλυσυλεκτικός αλλά ταλανίζεται από το κλασσικό πρόβλημα «4 έλληνες, 5 γνώμες». Θα μπορούσε να έχει τα φόντα να αναδειχθεί σε αριστερό πόλο συσπείρωσης αλλά μέχρι να διαμορφώσει ενιαία πολιτική πρόταση και αντιμετώπιση ο αποικισμός της Σελήνης θα αποτελεί καθημερινή πραγματικότητα.
Α5)ΚΚΕ ΜΛ, ΛΜ ΚΚΕ, Λεβέντης, Βεργής και λοιπές δυνάμεις. Ανάλογα με τον βαθμό περιπαικτικής διάθεσης του ψηφοφόρου. Συνδυάζεται και με συμμετοχή στις αντίστοιχες προεκλογικές συγκεντρώσεις όπου ανακαλύπτεις έναν καινούριο υπέροχο κόσμο με άπειρες αφορμές για κοινωνιολογικές μελέτες.
Κατηγορία Β) Ψήφος κατά συνείδηση
Β1)Κωστίκας και Γιωρίκας
Β2)Τοτός
Β3)Αι Βασίλης
Β4)Αυτός που ισχυρίζεται ότι την «βρίσκει» με την φαντασίωση σεξουαλικής συνεύρεσης με Βάσω Παπανδρέου και Μαρριέτα Γιαννάκου ταυτόχρονα.
Καταλάβατε ή να κάνω και κακά
Από τοίχο της Νομικής
«Εκλογές και κόμματα, φρου φρου και αρώματα»
Το ερώτημα αυτό βέβαια δεν αφορά όλο το εκλογικό σώμα. Υπάρχουν οι γιαγιάδες που θα πάνε με το σταυρωμένο ψηφοδέλτιο στην κάλτσα. Υπάρχουν αυτοί οι οποίοι είναι εγγεγραμμένοι στους διάφορους πολιτικούς μηχανισμούς και μαχόμενοι σκληρά μέσω αφισοκόλλησης περιμένουνε διορισμό. Υπάρχουν επίσης και αυτοί που επηρεάζονται από οικογενειακούς παράγοντες («ότι ψηφίζει ο άνδρας μου», εμείς είμαστε κρητικοί και βενιζελικοί») είτε δεν επηρεάζονται-ενδιαφέρονται καθόλου και ρίχνουν το λευκό τους.
Για τους υπόλοιπους, που μεταξύ μας δεν είναι και πολλοί, ήγγικεν η ώρα ανασκουμπώματος μανικιών και λήψης αποφάσεων. Βέβαια, όταν στο πρόσφατο παρελθόν αυτό το κομμάτι του εκλογικού σώματος χρειάστηκε να πάρει την απόφαση για το ποιο κόμμα θα «ευεργετήσει» μέσω της άσκησης του ύψιστου πολιτικού του δικαιώματος, οι «μετεγχειρητικές» εμπειρίες ήταν οδυνηρές. «Που να μου κοπεί το δεξί μου χέρι», «την άλλη φορά θα ψηφίσω κυνηγούς», «δεν αντέχω να τιμωρώ τον εαυτό μου με την ψήφο μου» είναι κάποιες σταχυολογημένες αντιδράσεις συμμετεχόντων στην εκλογική διαδικασία. Η ποικιλία και ποιότητα των υφιστάμενων πολιτικών επιλογών χωρίς αμφιβολία παρέχει τα εχέγγυα για νέα επεισόδια hara-kiri και αυτομαστιγώματος.
Λόγω γενικότερων πολιτικών μου πεποιθήσεων η κριτική μου θα εστιαστεί στις επιλογές ενός κεντρώου- κεντροαριστερού-αριστερού ψηφοφόρου. Οι υπόλοιποι έχουν σαφώς λιγότερες επιλογές ενώ μπορούν εύκολα να ξεφορτωθούν το όποιο συνειδησιακό βάρος και να ακολουθήσουν τις υποδείξεις του αξιοσέβαστου πολιτικού ποιμένα αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου (φανταστείτε να ήταν αρχιεπίσκοπος επί χούντας-κάθε μέρα θα γιορτάζαμε τη νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου). Πάμε λοιπόν.
Κατηγορία Α) Η ψήφος μου θα είναι ψήφος διαμαρτυρίας
Επιλογές ψήφου
Α1) Νέα Δημοκρατία: Το επιχείρημα των άφθαρτων πολιτικών προσώπων, της σωστής διαχείρισης και του κεντρώου χαρακτήρα θα μπορούσε να αποτελέσει βασικό υλικό για την διαφημιστική καμπάνια της μπύρας «Μύθος».
Α2) ΠΑΣΟΚ: Το ότι κατάφερε –εν μέσω τόσων σκανδάλων, κοινωνικών συγκρούσεων και πολιτικής φθοράς της ΝΔ- να έρχεται δεύτερο στα γκάλοπ, αναβιώνει μνήμες της εκπομπής «Απίστευτα και όμως αληθινά». Πλανάται στον αέρα η αίσθηση της «χαμένης ψήφου» ενώ και η επικοινωνιακή στροφή του Γιωργάκη προβληματίζει. Σε περίπτωση νέας ήττας παίζει αρκετά δυνατά το σενάριο διάσπασης (που βέβαια για κάποιον μακροπρόθεσμο ψηφοφόρο-κατά το μακροπρόθεσμος επενδυτής-σημαίνει και περισσότερες επιλογές ψήφου στο μέλλον)
Α3) ΚΚΕ: Εδώ μπαίνουμε στο ψητό. Κατά παράδοση το ΚΚΕ επιβιώνει ως «η φωνή διαμαρτυρίας ενάντια στον διπολισμό και τον οικονομικό ολοκληρωτισμό». Αλλά η φωνή ποιου, του εργατικού προλεταριάτου; Σε μια χώρα που το 90% εργάζεται στον τομέα των υπηρεσιών και του Δημοσίου, το ΚΚΕ συνεχίζει να χρησιμοποιεί επιχειρηματολογία, γλώσσα επικοινωνίας και πρακτικές που θα «ξεσήκωναν» έναν καπνεργάτη την δεκαετία του ’50 (άντε του ’60) αλλά αφήνουν παγερά αδιάφορα τον –πραγματικά καταδυναστευόμενο, πατημένο στο σβέρκο-ιδιωτικό υπάλληλο. Εδώ μιλάμε ότι μέχρι και ο Χριστόδουλος έδειξε κάποια δείγματα προσαρμογής στις νέες ανάγκες και τάσεις («Ελάτε στην εκκλησία όπως είστε») αλλά το ΚΚΕ προτάσσει τα στήθη του και διαφυλάττει τα ιερά και τα όσια του αριστερού κινήματος-απορρίπτοντας τον διάλογο, τις συνεργασίες και άλλα τέτοια καπιταλιστικά κατάλοιπα . Για αυτό και κάθε φορά που βλέπεις φεστιβάλ του ΚΚΕ νομίζεις ότι παρακολουθείς το Jurassic Park. Αν δεν γίνει κάτι δραστικό άμεσα, το όριο ηλικίας των ψηφοφόρων του ΚΚΕ θα το οδηγήσουν σε βιολογική εξαφάνιση.
Α4)Συνασπισμός.: Φωνή Αλέφαντου «Καλώς τα παιδιά, 3-0». Με διαφορά η καλύτερη «χαμένη ψήφος» στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις. Σαφώς πιο ανθρώπινο πρόσωπο, πολλυσυλεκτικός αλλά ταλανίζεται από το κλασσικό πρόβλημα «4 έλληνες, 5 γνώμες». Θα μπορούσε να έχει τα φόντα να αναδειχθεί σε αριστερό πόλο συσπείρωσης αλλά μέχρι να διαμορφώσει ενιαία πολιτική πρόταση και αντιμετώπιση ο αποικισμός της Σελήνης θα αποτελεί καθημερινή πραγματικότητα.
Α5)ΚΚΕ ΜΛ, ΛΜ ΚΚΕ, Λεβέντης, Βεργής και λοιπές δυνάμεις. Ανάλογα με τον βαθμό περιπαικτικής διάθεσης του ψηφοφόρου. Συνδυάζεται και με συμμετοχή στις αντίστοιχες προεκλογικές συγκεντρώσεις όπου ανακαλύπτεις έναν καινούριο υπέροχο κόσμο με άπειρες αφορμές για κοινωνιολογικές μελέτες.
Κατηγορία Β) Ψήφος κατά συνείδηση
Β1)Κωστίκας και Γιωρίκας
Β2)Τοτός
Β3)Αι Βασίλης
Β4)Αυτός που ισχυρίζεται ότι την «βρίσκει» με την φαντασίωση σεξουαλικής συνεύρεσης με Βάσω Παπανδρέου και Μαρριέτα Γιαννάκου ταυτόχρονα.
Καταλάβατε ή να κάνω και κακά
Από τοίχο της Νομικής
«Εκλογές και κόμματα, φρου φρου και αρώματα»
No comments:
Post a Comment